Hoewel er in de Aziatische wereld ongelooflijk veel gegokt wordt, en we eerder als over de term ‘goklustige Chinees’ schreven, is legaal online gokken zoals tegenwoordig in Nederland wel mogelijk is, meestal niet toegestaan. Sterker nog, in de meeste landen in Azië en zeker de islamitische in het zuid-oosten, is op enkele plekken waar uitzonderingen gelden na, het streng verboden en kunnen de straffen, ook voor toeristen, erg zwaar zijn.
Hoewel je je dus naar hartelust in kunt zetten tijdens je verblijf in ‘Casino de Genting’ en het niet aannemelijk is dat je daarbuiten direct opgepakt zult worden als iemand je een spelletje poker op je telefoon ziet spelen, kun je het gewoon beter laten. Hoewel in het grootste gedeelte van Maleisië, in ieder geval voor de lokale moslim bevolking, de Sharia geldt waarin gokken streng verboden is, lijken de Maleisiërs zelf zich hiervan niet al te veel aan te trekken en wordt er toch naar hartelust (online) gegokt en accepteren de grote internationale online casino’s gewoon spelers en betalingen vanuit Maleisië.
Toch is het goed om te weten dat ook in het civiele recht wat naast de Sharia bestaat, de wetgeving ten aanzien van gokken uit het midden van de vorige eeuw stamt. Hierdoor is het onduidelijk hoe de gebruikte terminologie uit de “Betting Act 1953” en “Common Gaming Houses Act 1953” van toepassing is, of zou kunnen zijn om moderne technologie als mobiel internet en online casino’s. Wel is duidelijk dat de maximale straffen die in deze wetten genoemd worden boetes tot 5000 ringgits (iets meer dan 1000 euro) en celstraffen tot 6 maanden zijn.
Laten we duidelijk zijn dat de pakkans en risico’s nog relatief meevallen in vergelijking met bijvoorbeeld buurland Indonesië, maar laten we eerlijk zijn, het is het risico niet waard en je gaat toch niet op vakantie om op je telefoon spelletjes te spelen?
